Mangowe zdobycze! Październik 2016

– Ty leniwa buło, jak możesz tak opuszczać blogaska, myszo, co ty robisz ze swoim życiem, masz w ogóle rozum i godność człowieka?

– No wiem, przepraszam, życie mnie ostatnio bije, no mamo no*.

     Prawie połowa listopada, a ja jeszcze nie pochwaliłam się, ile różnych nerdowskich rzeczy kupiłam w październiku, to NIEDOPUSZCZALNE. Dzisiaj wróciłam do domu, wzięłam leki na choróbsko, które się do mnie przypałętało, zajrzałam sobie do internetów, patrzę, Mangowa Norka przekroczyła 100 000 wyświetleń. No i trochę taki wstyd, że zupełnie to przeoczyłam i ostatnio olewałam bloga, przepraszam z głębi mojego kokoro, głupio mi trochę. Obiecuję, że jeszcze dostarczę kontentu. Stwierdziłam, że w podsumowaniach będę wrzucać tutaj też ksiunszki, no bo dlaczego nie?

DUŻO.

Jasioł i Mgłosia

Przez las

Karaibska Tajemnica

Dom Zbrodni

Żelazny Cierń

Harry Potter i Przeklęte Dziecko

Drżenie

Złodzieje snów

To nie jest dieta

Piratka #1

Piratka #2

Dlaczego podskakuję

Księga Sandry

Dziennik Edwarda Chomika

Wzgórze Apolla #1

Zerowa Maria i puste pudełko #5

No Game No Life #2

Overlord #1

Drrr!! #3

Log Horizon #2

ReLIFE #1

Kuroko's Basket #15

Paradise Kiss #1-2

Naprawdę, nie oszalałam, nadal jestem przy zdrowych zmysłach! Te tomy same mi do domu wmaszerowały, przysięgam! Nie wiem, kiedy ja to wszystko przeczytam... 

     To zabawne jak wszystko ulega zmianom. Nigdy bym nie pomyślała, że zacznę kupować aż tyle light novel. Chyba niedługo zaczną dominować nad mangami, o ile to się już nie stało... Biorąc pod uwagę jedynie serie, które wychodzą regularnie i nie są zawieszone w nicości, proporcja kupowanych przeze mnie ln w stosunku do mang wynosi 6:5! Niemożliwe! Jeśli policzę wszystko, to mamy 6:10, już lepiej! Tym razem nie będę się rozwodzić nad wszystkimi tomikami z osobna, bo po prostu większości jeszcze nie przeczytałam, wstyd mnie okrył z tego powodu niczym gniazdko z sianka okrywa myszoskoczka, jednak doba jest po prostu ewidentnie za krótka, żeby zdążyć ze wszystkim. 

Overlord #1

     Uwielbiam zaczynać nowe light novel, to taki dreszczyk emocji, podobny zapewne czuła Ania Shirley, kiedy czytała romantyczne historie. O serii z mrocznym szkieletem w roli głównej słyszałam wiele dobrego, do tego internauci powtarzali, że wersja książkowa jest znacznie lepsza, bo anime bezlitośnie spłyciło pierwszoplanowego bohatera. Kiedy ludzie chwalą jakąś serię, to od razu włącza mi się w głowie lampka alarmowa – coś musi być nie tak, myszy się nie spodoba! Na szczęście Overlord okazał się naprawdę niezłą light novel, dobrze napisaną, ciekawą, mającą do zaoferowania interesujące przemyślenia bohaterów. Niestety, wydanie woła o pomstę do nieba. Zazwyczaj narzekam, że to Waneko źle wydaje swoje mangowe książeczki z obrazkami, jednak Kotori pierwszym tomem Overlorda przebiło wszystko. Okładka została wykonana z dziwnego materiału, przez co niszczy się od samego patrzenia. Nie żartuję! Tom spędził w mojej torbie może godzinę, był ładnie umieszczony między książkami, mangami i innymi ln. Im nic się nie stało, o Overlordzie nie można tego powiedzieć. Wygląda tak, jakby przeczytało go pięć osób, a potem ktoś upchał go w antykwariacie, w koszu z napisem ,,wszystko za 4 cebuliony!". Koszmar. Strony falują niemożebnie, do tego czytelnicy skarżą się, że grzbiet pęka nawet łatwiej niż w przypadku pierwszego tomu Cykad od Waneko. TUTAJ zdjęcia zniszczonych tomików, jakby ktoś był ciekawy. Szkoda, bo w środku mamy kolorowe strony między rozdziałami i śliczną rozkładówkę, przez co książka kosztowała trzy dychy. 

     ReLIFE kupiłam jedynie dlatego, że zobaczyłam w burżujskim empiku jak pięknie się prezentuje i włączył mi się instynkt kolekcjonera. Waneko powiedziało mi, że jest szansa na kolejne kolorowe webkomiksy z Korei, więc może kiedyś doczekam się I Don't Want This Kind of Hero lub chociaż Girls on The Wild's lub The Pale Horse lub Orange Marmelade lub... Ok, już przestaję. 

Teraz zewsząd wylewają się rzeki książeczek z żółtymi okładkami, kolejny tom Harry'ego Pottera, olaboga! Oczywiście, że musiałam kupić tę książkę. Oczywiście, że mnie załamała. Oczywiście, że tak tego nie zostawię i coś planuję. OCZYWIŚCIE. 

     Polecam za to z całego serca komiks Przez las, dawno nie czytałam równie dobrej i fascynującej rzeczy, wspaniałe polskie wydanie, piękna kreska, klimat! Dosłownie napawam się lekturą. To zbiór kilku opowiadań, które mają mrozić krew w żyłach i faktycznie to robią, a raczej powodują, że czytelnik odczuwa ten pożądany niepokój. Historie odnoszą się często do różnych baśni, czasem konkretnych, czasem po prostu do schematów.

     Jestem popkulturową malkontentką. To prawda. Kiedy zobaczyłam okładkę Króla kruków i przeczytałam opis z tyłu, to już mniej więcej wiedziałam, czego się spodziewać. Ha, trafiła mysza na plewę! Już po pierwszych kilkunastu stronach całkowicie zmieniłam swoje nastawienie, a im dalej, tym mój zachwyt tylko rósł i rósł. Dawno nie czytałam równie dobrej, dojrzałej i wartościowej książki młodzieżowej. Widać, że autorka ma duży dystans do swoich bohaterów, nie tworzy Mary Sue, nie bawi się w klasyczne romanse paranormalne i nie bierze odbiorców książki za ludzi miernej inteligencji. Tak się zachwyciłam, że poleciałam kupić pierwszy tom innej serii Maggie Stefvater, była ładna przecena w empiku, a jak znalazłam kolejny tom Króla Kruków za 17 złociszy w Enigmie, to po prostu oszalałam ze szczęścia. 

Niedługo pojawi się notka, na którą, mam nadzieję, wiele osób czekało C; 

*Pozdrawiam Daniela c: